Lb 24,2-7.15-17a; Ps 25,4-9; Ps 85,8; Mt 21,23-27
„Wszystkie drogi człowiecze stoją przed Jego oczyma otworem; to Pan jest tym, który dusze osądza”.
/św. Hildegarda z Bingen/
Ewangeliczna scena opisana przez Mateusza była głęboko zrozumiana i przeżyta przez św. Hildegardę z Bingen. Może być zatem dla nas wspaniałym przewodnikiem dla zrozumienia tej treści i życia nią. Chociażby dlatego, że postrzegała Ona Boga jako Osobę, a nie niedostępny i zimny Absolut, którego należy się lękać. Bóg Hildegardy i nasz to Bóg miłości, pragnący relacji z nami, pragnący więzi, otwarty na dialog, gotowy do słuchania i odpowiedzi. Bóg bliski.
Z takim Bogiem spotkali się dziś faryzeusze i uczeni w Piśmie w Jego Świątyni. Spotkali się, ale nie nawiązali ani dialogu, ani relacji. A szkoda, że stracili tak niezwykłą okazję do przeżycia największej przygody swojego życia i spełnienia oczekiwań. Ich zimna kalkulacja wyrażona w pytaniach: jeśli odpowiemy tak to… a jeśli tak… zabiła w nich szansę na nowe życie z Bogiem, który jest miłością. Nie doczekali się odpowiedzi od Mesjasza, bo zatrzasnęli przed Nim drzwi swego serca i umysłu. Hildegarda te podwoje szeroko otworzyła. Jest szczęśliwa. I to lekcja dla nas.
Boże, w swojej ojcowskiej dobroci wysłuchaj nasze modlitwy i światłem Twojego Syna, który nas nawiedza, rozjaśnij ciemności naszego serca. Przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana i Boga, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
KILKA PYTAŃ KU POMOCY:
1. Ile czasu poświęcasz na rozmowę z Bogiem czyli modlitwę?
2. O co chciałbyś dziś Boga zapytać? czy już kiedykolwiek Go pytałeś?
3. Czy jesteś człowiekiem otwartym na dialog z Bogiem, otaczającymi Cię ludźmi? Jak sobie radzisz w chwilach odmienności zdań w relacji z mężem, z żoną, osobami, na których Ci zależy, szefem w pracy, podwładnymi? Co konkretnie chciałbyś zmienić?
